Mijn eerste weken op Bali: cultuurshock?

Jaaaa, mijn avontuur is eindelijk begonnen! Mijn vlucht vertrok om negen uur ’s avonds, dus ik had nog genoeg tijd om mijn koffer in te pakken. Althans, dat dacht ik. Last minute had ik nog dingen gewassen die nog mee konden in mijn koffer. Maar ik had helemaal niet nagedacht over het maximaal aantal kilogram van mijn koffer. Na veel proppen en meten met mijn vader paste alles in de twee koffers: een grote koffer van 27 kilogram en een kleine koffer van elf kilogram. Samen met mijn ouders en zusje ging ik naar het vliegveld. De reis verliep soepel: ik besprak nog de laatste dingen met mijn ouders wat betreft mijn spullen: heb ik alles bij me? en wat ik allemaal ga doen tijdens mijn tussenstop in Singapore. Eenmaal aangekomen op het vliegveld, was het tijd om in te checken. Eenmaal aangekomen bij de incheckbali mocht ik mijn koffers inchecken: de koffers waren te zwaar. Het maximale aantal kilogram bij KLM was namelijk 35 kilo (23 kilo voor ruimbagage en 12 kilo handbagage) en ik kwam op 38 kilo… Drie kilo teveel! Na veel getwijfel heb ik afscheid moeten nemen van mijn toilettas waar extra veel zonnebrand en aftersun in zat. Deze toilettas was zelf al 3 kilo(!!!). Dus, alles was uiteindelijk goed gekomen. Aan het begin van de incheckbali stonden er nog twee vriendinnen op mij te wachten om mij uit te zwaaien. Toen was het tijd om afscheid te nemen…..en dan echt op weg naar Bali! Of naja, first stop: Singapore!

Na het boarden zag ik dat mijn vliegtuig nog niet klaar stond, dus ik kocht mijn (voorlopig) laatste broodje bij de Subway en liep ik rustig naar de terminal. Daar praatte ik met een Belgische vrouw die voor haar studie ook naar Bali gaat om daar een cursus Mindfulness te volgen. Eenmaal in het vliegtuig zat ik naast een Nederlands meisje. Heel toevallig ging zij vier dagen naar Singapore en ik drie dagen, dus we hadden nummers uitgewisseld! Uiteindelijk hebben we iedere avond afgesproken om samen te eten, hoe leuk!

De vlucht verliep goed: voldoende gedronken en gegeten, lekker geslapen en ook nog een leuke film bekeken. Eenmaal aangekomen op het vliegveld was het de vraag hoe we van het vliegveld naar het hotel kwamen. Het avontuur was begonnen! Ik stelde voor om met de MRT (metro) te gaan. Mijn oom vertelde mij namelijk dat dit erg goed geregeld was. Zo gezegd, zo gedaan. Een ding had ik helaas over het hoofd gezien: de zware koffers. Hier moesten we namelijk flink mee sjouwen. Metro in, en na een half uur metro uit en mochten we weer overstappen naar een andere verdieping. Verdieping? Ja, verdieping. De MRT van Singapore is enorm en om van de ene verdieping naar de andere te komen, had je er gelukkig liften. Na zo’n 1,5 uur waren we aangekomen bij de eindmetro. Het Nederlandse meisje ging naar haar hotel en ik naar de mijne. Alleen was het voor mij nog een aantal minuten lopen. Dit zag ik alleen niet zitten met mijn twee loodzware koffers, dus heb ik ervoor gekozen om een taxi te nemen. De taxichauffeur was erg vriendelijk en vertelde mij al veel over Singapore en over de omgeving waar ik verbleef: Chinatown. Het Chinees Nieuwjaar was net geweest dus toen ik uiteindelijk aan was gekomen zag het er nog feestelijk uit. Wat een leuke manier om aan te komen!

De dagen in Singapore verliepen voorspoedig: heerlijk eten bij Lau Pa Sat, waar je de lekkerste saté kunt bestellen. De eerste indruk van Singapore is erg positief: moderne, grote wolkenkrabbers, vriendelijke mensen en lekker eten. De rest van de dagen heb ik de toerist uitgehangen: zo ben ik naar Arab Street, Haji Lane, Cloud Forest, Orchard Road en natuurlijk naar Marina Bay geweest. Singapore is een erg rijk land, dat kun je zeker zien en merken. Het is er erg georganiseerd en beleefdheid wordt erg op prijs gesteld. Tip: de laatste avond ging ik naar Skypark, hier zie je alle wolkenkrabbers van Singapore. Wel hield ik in mijn achterhoofd dat Bali iets minder gestructureerd zou kunnen zijn. Dit deed de pret niet bederven en ik ging snel weer naar het vliegveld om naar mijn eindbestemming te gaan: Bali!

De korte vlucht van twee uur van Singapore naar Bali was heel goed te doen. Eenmaal aangekomen op Denpasar kwam ik er al snel achter dat het niet zo soepel verliep als in Singapore: lange wachtrijen bij de douane en weinig bagagebanden. Dit maakte uiteindelijk niet uit, want ik was eindelijk op Bali!!!

Ik werd opgehaald door de lokale partnerorganisatie van Go Pure en naar mijn homestay gebracht. Hier maakte ik meteen kennis met twee van mijn huisgenoten. Een van de huisgenootjes liet mij meteen alles zien: waar ik boodschappen kon doen, hoe ik mijn simkaart kon activeren en waar de lekkere warungs zijn (eettentjes). Ook leerde ze me hoe ik scooter kon gaan rijden. Scooter rijden is de meest voorkomende manier om je van plek naar plek te verplaatsen. Fietsen kennen ze wel, maar gebruiken ze amper. Ook heb ik kennis gemaakt met de app Gojek: dit is een app waar je van alles kunt bestellen: van een taxi scooter tot aan eten. Dit is ideaal als je nog niet bekend bent met het scooter rijden op Bali – zoals ik – of even makkelijk eten wil bestellen als je even geen zin hebt om buiten de deur te eten. Verder heb ik op de eerste dag lekker gegeten bij Nook en mocht ik meteen al lekker aan het strand zitten, terwijl het in Nederland zo’n 5 graden was… Ben ik gewend aan het weer? Ja!!!

De eerste stageweek is aangebroken. En zoals dat in de voorbereiding in Nederland al aan de orde kwam, moest je hier wel even aan wennen en de tijd voor nemen om rustig aan te doen. Mijn tip: kom een week eerder zodat je eerst op adem kan komen en de omgeving kan ontdekken :)! Maar terug naar mijn eerste stagedag: uit Nederland had ik een pakketje samengesteld met allerlei Nederlandse lekkernijen, zoals stroopwafels, Engelse drop en chocolade. Dit vond mijn stagebegeleider erg leuk en werd erg gewaardeerd! Dus ook een leuke meeneem tip van mij!

De eerste taken stonden vooral in het teken van kennismaken met de organisatie: social mediakanalen opzetten, content maken en informatie opzoeken hoe mensen je sneller gaan volgen. Wat mij opviel was dat ik ‘slomer’ werkte door de warmte. Dit is ook heel normaal: de Balinesen werken ook rustiger dan de Nederlanders, omdat het anders gewoon niet te doen is in de hitte. En ook al is er een ventilator op stage, de hitte gaat er gewoon doorheen.

Tijdens mijn derde stagedag dacht ik dat het een slim idee was om zelf op de scooter te stappen om heen en weer te gaan scooteren: het was toch maar 5 minuten! Zo gezegd, zo gedaan, verliep mijn eerste ritje voorspoedig. Rustig aandoen en zoveel mogelijk aan de linkerkant rijden – ja ze rijden er links –  zodat eventueel nog andere scooters je van rechts kunnen inhalen. Wat ik ook erg gek vond, was dat er op Bali geen verkeersregels zijn. Je moest dus extra goed kijken in je spiegels en goed communiceren met je knipperlichten anders is het foute boel. Mijn stagebegeleider stelde voor om naar een meeting te gaan. Hier wilde ik graag bij zijn en we gingen via een shortcut naar de bestemming. De wegen op Bali zijn niet zoals in Nederland. Hier zitten er soms bobbels of zelfs gaten in de weg. Ook de oversteekplaatsen zijn er best chaotisch, omdat er niet echt regels zijn. Zo ook op deze oversteekplaats waar ik en mijn stagebegeleider over moesten steken om zo op bestemming te komen. Het was er erg druk en ik stond achter mijn stagebegeleider om te kijken hoe zij overstak. Op een gegeven moment was het er rustig en dit was het moment om over te steken. Althans, dat dacht ik…..Ik wilde een beetje gas geven, maar in plaats daarvan gaf ik veel gas en stak ik als een snelheidsduivel over! Oh, nee! Ik verloor de macht over het stuur en daardoor was mijn reactie om mij samen met mijn scooter te laten vallen. De val was veilig, niemand reed me aan en mijn stagebegeleider was er gelukkig snel bij. Mijn rechterbeen en elleboog bloedden erg en we gingen daarom snel naar de pharmacy (apotheek) om daar het een en ander te halen. Door de schrik zei ik amper wat, maar bleef ik wel kalm. Met wat betadine, jodium en verband was het weer ontsmet en werd ik met een gocar naar huis gebracht. De volgende dag ben ik thuisgebleven om bij te komen van de schrik.

De eerste stageweken vlogen voorbij! Ik mocht spa’s en restaurants bezoeken en daarvoor content maken. Ik had het erger kunnen treffen. In de weekenden deden we veel, zo gingen we naar de Bali United voetbalwedstrijd, waarbij je jezelf bijna een beroemdheid voelde. Dit kwam omdat iedereen met je op de foto wilde, gewoon, omdat je blank bent. Best bizar, niet waar? Ook gingen we de mooie tempels bezoeken, wat heerlijke massages genomen en natuurlijk gesnorkeld en gesurfd. Wat ik nog meer ga doen in mijn vrije tijd en tijdens mijn stage hoor je in mijn volgende blog! Waar wil je dat ik nog meer over ga vertellen in mijn volgende blog? Ik hoor het graag!